Kapkara bir yalnızlığı örten bembeyaz kardı yağan.
Kar inceden süzülerek yağdı
yalnızlığıma. Kar, ben içimde yalnız, dışımda kalabalıkken hafif bir müziğin
derinden gelen nağmeleri gibi yağdı. Kar, yalnızlığımın içli müziğini
besteleyerek yağdı. İçimde biriken kış, kar ekti yalnızlığıma.
Yüreğimde soğuyan bir öfke, kar
soğuğunun küçültemediği. Buzdan bir dağ gibi öfkem… Kimlere ve nelere karşı
olduğunun önemi kalmamış buzdan bir öfke. Kimlere ve nelere karşı olduğunun
duyulmadığı…
Kar yağdı yalnızlığıma. Kar ince,
içli ve hüzünlü bir müziği besteleyerek yağdı. Yağmasaydı kar, barışmazdım
yalnızlığımla. Yağmasaydı kar, korkardım kar beyazı ölümün soğuğundan. Barıştım
soğukla.
Oysa yalnızlık yangın demekti,
titrek yelkovanın, kararlı akrebin kadranında. Oysa başımda esen ateşten bir
rüzgardı yalnızlık. Adımlarım kızgın bir sac üzerindeymiş gibi sendelerken
dumanlı bir boğuntuya kapılmasıydı yüreğimin. Oysa kişisel cehennemdi
yalnızlık. Sözcüklerin kor ateşten damlalar gibi dökülmesi kalemimden…
Kar yağdı yalnızlığıma. Oysa
üşümekmiş yalnızlık, yanmaktan öte. Üşümek ve kendine sarılmakmış. Kalemimden
dökülen donuk sözcüklerin, kimsesiz satırlarda parçalanmasıymış. Soğukla
barışmakmış.
Güleç maskeleri bir bir dökülmüş
yüzümün buzlu ve buğulu aynadaki titrek yansımasına dokundum. Kırıldı aniden
tüm yansımalar, yüzüm kaldı yalnızca. Yalnız… Üşüyen gölgem, bir zamanlar gözyaşlarımın
sızdığı duvarlarda geziniyor. Kristalleşen duvarlarda geçmişten izler arıyor.
Karda iz sürmek zordur. Kar örter tüm izleri.
Kar yağdı yalnızlığıma. Kar örttü
tüm renkleri. Bembeyaz bir perde çekti geçmişe, geleceğe de… Beyaz, yalnızca
beyaz… Yalnız kaldı beyaz, tüm renkler örtülünce, benim gibi. Beyaz… Düşlerin
kirlenmeyen rengi…
Kar yağdı yalnızlığıma. Satırlarda
ateşten izler bırakan kalemim donunca, sözcüklerim kırıldı önce. Dağıldı
parçaları her bir köşeye. Soğuyan ellerimle arıyorum her bir parçayı. Hepsini
bir araya getirmek ve resmin bütününü görmek istiyorum. Bir yapboz tahtasının
aykırı parçaları gibi dağıldı sözcüklerim. Parçaları birleştirmek… Zor… Çünkü
kar yağdı. Kar, örttü her şeyi. Yalnızlığımı da…
